Czytania liturgiczne na 15 maja 2025;

Ewangelia 

Kiedy Jezus umył uczniom nogi, powiedział im: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. Wiedząc to będziecie błogosławieni, gdy według tego będziecie postępować. Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz /potrzeba/, aby się wypełniło Pismo: Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę. Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście, gdy się stanie, uwierzyli, że Ja jestem. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał.

Rozważanie

Panie, Ty mnie będziesz umywał nogi? Wszystko u Jezusa zmierza do uznania go za tego, który jest, a zatem za tego, który jest Panem i czasu, i wieczności, czyli wszystkiego. Oto Bóg stał się człowiekiem, uniżył siebie, przybrał ludzką szatę by wyrazić jedność z człowiekiem, by podnieść każdego człowieka na wyżyny niebieskie. Ale cóż to za Pan i władca, który umywa nogi? Oto przykład prawdziwego życia. Życie winno być służbą drugiemu, która wypływa z miłości do Boga i do siebie. Czy potrafię tak służyć jak Jezus, tak aby umyć drugiemu człowiekowi nogi? Tak pochylić głowę i uniżyć się w swoim życiu?

Owoc słowa

Zrobię dobry uczynek mojemu bliźniemu, niosąc mu konkretną pomoc.

Podziel się cytatem