Florence de Saint-Quentin z ordynariatu polowego Francji wyjaśniła, że w haśle tym chodziło o zwrócenie uwagi na braterstwo - nie tylko broni, ale także duchowe, wyrażające się w stałej trosce o bliźniego, także wroga, o to, by w służbie wojskowej kierować się etyką. Dodała, że żołnierskim pielgrzymkom do Lourdes zawsze przyświecała idea braterstwa, gdyż rozpoczęły się one po II wojnie światowej z inicjatywy kapelanów francuskiego i niemieckiego, którzy chcieli zrobić coś dla pojednania obu narodów.

Część uczestników pielgrzymki mieszkała w obozie wojskowym pod namiotami, wzniesionymi przez pułk powietrznodesantowy artylerii francuskiej z pobliskiego Tarbes.

Pielgrzymce przewodniczył ordynariusz polowy Francji, bp Luc Ravel. 16 maja w kościele św. Bernadety udzielił on chrztu 42 żołnierzom i ich małżonkom, a 70 osobom sakramentu bierzmowania. 70 chorych i rannych żołnierzy modliło się w grocie Massabielle, w której w 1858 r. Maryja ukazał się Bernadecie Soubirous. Żołnierze przeszli też w barwnym pochodzie ulicami Lourdes.

Przed pielgrzymką, od 11 do 14 maja w Paryżu odbył się IV europejski kongres ordynariatów polowych.