Włodzimierz Rędzioch: W chwili, gdy rozmawiamy o wydarzeniach we Francji, francuskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych podało następującą wiadomość: „Podczas piątej nocy zamieszek i starć z policją w całej Francji aresztowano 719 osób, 45 policjantów i żandarmów zostało rannych, 577 pojazdów i 74 budynki zostały podpalone”. Te dane jednoznacznie wskazują, że we Francji mamy do czynienia z prawie wojną domową. Czy to możliwe, aby śmierć chłopaka algierskiego pochodzenia mogła wywołać zamieszki na taką skalę?

Souad Sbai: Śmierć tego młodego człowieka była tylko pretekstem do rozpętania demonstracji długo przygotowywanych w kręgach islamskich ekstremistów. To nie są spontaniczne demonstracje – są tacy, którzy podżegają do tego protestu. Ale na razie jest to tylko próba – ekstremiści chcą zobaczyć, jak państwo, policja, społeczeństwo zareagują na te działania. Chcą się przekonać, ile osób im sprzyja oraz jakie mogą być skutki ich działań. Ten ruch, który widzimy dzisiaj w ich działaniu, z pewnością stanie się ruchem politycznym, który dołączy do innych islamskich ugrupowań politycznych, takich jak Bractwo Muzułmańskie.

30 czerwca brodaty demonstrant powiedział przed kamerą francuskiej telewizji: „Nie boimy się, jesteśmy dumnymi muzułmanami. Jeśli gliny spróbują nas zabić – my ich zabijemy. Jesteśmy do tego upoważnieni, tak jest napisane w Koranie”. To oświadczenie wyraźnie pokazuje, że protesty są wykorzystywane przez islamskich ekstremistów. W jakim celu?

To pokazuje, że są to zorganizowane grupy, a motywy ich działań są religijne, islamskie. Słowa wypowiedziane przez tego młodego ekstremistę budzą strach, dlatego dziwi mnie, że są politycy, którzy starają się umniejszać wagę tego wszystkiego, co obecnie dzieje się we Francji. A grupy ekstremistyczne ciągle otrzymują fundusze z zagranicy i realizują swój program islamizacji społeczeństwa.

Jaka jest w tym wszystkim rola politycznego islamu reprezentowanego przez Bractwo Muzułmańskie?

Bardzo ważna, bo Bractwo jest dobrze zorganizowane i otrzymuje milionowe dofinansowanie. Ale przede wszystkim ma jasny projekt – ustanowienie politycznego islamu. Dobrze o tym wiemy, odkąd w Lugano w Szwajcarii, w willi egipskiego bankiera powiązanego z Bractwem Muzułmańskim, szwajcarscy śledczy znaleźli tajny dokument zatytułowany „Projekt”, który mówi dokładnie o podboju świata przez islamizm.

W 1970 r. we Francji było mniej niż 100 meczetów. Dziś – według Urzędu ds. Religii Ministerstwa Spraw Wewnętrznych – jest ponad 2,5 tys. meczetów i muzułmańskich miejsc kultu. Kto sfinansował budowę tych obiektów? Które kraje są zainteresowane islamizacją Francji?

Przede wszystkim takie kraje jak Katar, Algieria, Turcja, czyli kraje, które od lat finansują Bractwo Muzułmańskie i chcą zislamizować Europę. Ich celem jest również zdobycie władzy politycznej. Ale większość europejskich polityków nie widzi tego niebezpieczeństwa.

We Francji istnieje 751 tzw. wrażliwych stref miejskich – obszarów wewnątrzmiejskich, które są „priorytetowym celem polityki miejskiej ze względu na trudności, jakich doświadczają mieszkańcy tych terytoriów”. W praktyce są to strefy zdegradowane, gdzie nawet policja nie jest w stanie kontrolować terytorium. Na tych obszarach mieszka ponad 5 mln ludzi, są to głównie imigranci, zwłaszcza z Afryki Północnej. Jak doszło do tej sytuacji?

Powstało państwo w państwie. Problem polega na tym, że we Francji od imigrantów nie wymaga się integracji, przestrzegania prawa. Mieszkają na miejskich przedmieściach, często bez pracy, utrzymywani dzięki zasiłkom socjalnym. Wielu młodych ludzi jest wykorzystywanych przez grupy przestępcze (handlarzy narkotyków). Zbyt długo tolerowano tę niebezpieczną politykę gett. A teraz w tych gettach młodzi muzułmanie organizują się dzięki meczetom, sieciom społecznościowym i pomocy z zagranicy.

Połowa wszystkich europejskich dżihadystów, czyli ok. 1,5 tys. zagranicznych bojowników, walczących w Syrii i Iraku, pochodziła z Francji. Czy to oznacza, że wiatr dżihadu wieje także we Francji?

Ten dżihadystyczny wiatr wiał zawsze – wystarczy sobie przypomnieć ataki takie jak te w Nicei. Niestety, dżihadyści radykalizują innych w więzieniach, szkołach i niezarejestrowanych meczetach.

Dlaczego europejskie partie lewicowe od dziesięcioleci „rozpieszczają” środowiska islamskie?

Rozpieszczają członków tych środowisk , bo chcą ich głosów, mając na uwadze to, że muzułmanów są miliony. Ale, paradoksalnie, jeśli pewnego dnia we Francji narodzi się partia islamistyczna, jej pierwszymi wrogami będą właśnie komuniści i lewica.

Globalistyczne elity nadal bronią wizji otwartego, wielokulturowego, wieloetnicznego, wieloreligijnego społeczeństwa. Ale czy wszystko to, co się dzieje we Francji, nie świadczy o porażce społeczeństwa otwartego – bez granic i tożsamości – które próbuje się budować zgodnie z dogmatami globalizmu?

Francja jest przykładem totalnej porażki wielokulturowości. Świat powinien uczyć się na błędach francuskiej polityki. Masowa imigracja powoduje chaos w Europie. Niestety, istnieją grupy islamskich imigrantów, które nie chcą się integrować, nawet kulturowo, ponieważ mają bardzo silną tożsamość religijną i kulturową. A na dodatek przebywają w Europie, która utraciła swoją tożsamość. Ci ludzie chcą stworzyć swoje państwo w państwie – państwo islamskie.

Nie powinniśmy zatem głosić, że w Europie jest miejsce dla wszystkich. Jeśli ktoś naprawdę chce pomóc ubogim na innych kontynentach, powinien to robić w krajach ich pochodzenia, a nie promować masowe migracje.

Souad Sbai absolwentka studiów z prawa islamskiego, badaczka islamu, od 1981 r. obywatelka Włoch, dawna włoska parlamentarzystka walcząca z ekstremizmem muzułmańskim. Pełni funkcję przewodniczącej Stowarzyszenia Kobiet Marokańskich we Włoszech oraz Centrum Studiów „Averroe”.